Φτου κι απ’ την αρχή! Όχι δε θα σου κάνω τη χάρη δαίμων του αρθρογράφου. Έχω πετάξει άπειρους πάπυρους μέχρι τώρα και παρακολουθώντας την φυσική καταστροφή γύρω μου μ’ έπιασαν τύψεις. Λοιπόν ξέρετε γιατί γουστάρω τους Animal Colletive ; Απλά γιατί ποτέ δεν τους αρέσουν οι φωτοτυπίες (aka δεν αναπαράγουν τον εαυτό τους) .Μπορείς ρε παιδάκι μου να τρως μόνο σπανακόπιτα;(ςς διαβάστε ΕΔΩ ένα εξαιρετικό ποίημα του Σπυρούκλα αφιερωμένο στην σπιτική σπανακόπιτα).Δεν μπορείς ,πώς να το κάνουμε; Γιατί λοιπόν να μπορούν κι αυτοί ν’ ακούν τον ίδιο τους τον εαυτό στο repeat; Αφού εμπέδωσαν τη λούπα ,το ambient και τους αρχέγονους ήχους της φύσης ,η στροφή προς περισσότερο friendly ακούσματα φαντάζει φυσιολογική. Δίνοντας δείγματα του νέου ύφους από τα προηγούμενα δύο album και κρατώντας στο πουγκί την επιτυχία του Panda Bear με τις beach-pop μελωδίες του, καθαρίζουν τον ήχο τους και οι Beach-boys αναβίωση 2007 ενσαρκώνεται και υποστηρίζεται από την « Ανωμαλο-κολλεκτιβική » κουλτούρα. Μην περιμένει να βάλεις μαγιό, να φορτώσεις τη σανίδα κι ύστερα την Πάμελα να σου δώσει το φιλί της ζωής, διότι όλα είναι δομημένα στο ζωικό τους ύφος. Οι κιθάρες ηχούν πιο καθαρές, οι λούπες περιορίζονται στις αναγκαίες ενώ το μεγάλο τους όπλο, τα φωνητικά, αποποιούνται το φιλτράρισμα κι έρχονται ένα επίπεδο πιο μπροστά δίνοντας αυτό το κάτι παραπάνω που λέμε και στο ποδόσφαιρο τον 12ο παίκτη. Λέτε να έπαιξε ρόλο σε όλα αυτά η αλλαγή στάβλου ( Domino Records); Απ’ ότι φαίνεται, πάντως, πρόκειται περί οργανωμένης συνωμοσίας της ζούγκλας να αφήνουν τους « βαρείς» πειραματισμούς για τη δική τους Paw-tracks και στα πολλαπλά projects που έχουν δημιουργήσει.rating: 8.7
καρατιές: For Reverend Green, Chores
download: here
myspace: here
label: Domino records
No comments:
Post a Comment