
Όπως πάντα όμορφες μελωδίες ,γεμάτες παιδική αθωότητα και τραγανιστά ψυθιριτά. Όταν μεγαλώσω σίγουρα θα βάζω στον μπέμπη μου τους εξέχοντες
Icelanders για να κοιμηθεί, αλλά…….μάλλον σαν κάτι να με χαλάει. Ίσως οι ανακατατάξεις στο παρεάκι να επηρέασαν την ανάγκη για ταξίδια σε νέους κόσμους ,ίσως το «Ονειρόστατο» τους να έχει ανάγκη από ξεκούραση κρατώντας μας στο ίδιο παραμύθι, ίσως να περνούν τη δική τους «φάση». Κλείνω λοιπόν με μία ευχή: Περαστικά!!
No comments:
Post a Comment